Geschiedenis schrijven......
Door: wim epskamp
20 Juni 2010 | Thailand, Tak
Afgelopen zondagmorgen niks aan de hand: stukkie lopen, wat zondagse rituelen waaronder het verzenden van een stukje op de weblog. Wat niet lukte omdat ik niet kon inloggen. De dag zag er goed uit. Tot ongeveer 12.30 uur. In een mum van tijd voelde ik me beroerd worden: de lichaamtemperatuur liep gestaag op. Het energieniveau daalde navenant. Koorts! Ik zweette me een ongeluk. Elke activiteit kostte te veel moeite. En dan kan je nog in inloggen ook!!!! Rustig aan dus. Veel water drinken, het eten smaakte niet. Vroege naar bed. Slecht geslapen en het werd mij wel duidelijk dat maandag naar school gaan er niet in zou zitten. Ik zag het niet zitten om die dag 10 km, te moeten fietsen, lesgeven en weer terug fietsen.
Maandag restte dus een ding: afbellen. En hiermee schrijf ik geschiedenis, want dit is de eerste dag in mijn carrière dat ik vanwege ziekte niet naar het werk kan.
Wel naar de dokter. Hij heeft mij onderzocht, schreef pillen voor en die dag maar thuis “hangen”. Ik zweette nog steeds veel, had lange tijd geen trek, maar vanwege de pillen, die ik voor en na het eten moest innemen, moest er wel gegeten worden. Zo’n dag duurt eindeloos. Tegen de avond voelde ik me wat beter worden en ook het eten smaakte weer ( wonderpillen!!). En een fantastische verzorging door de buren.
Na een veel betere nachtrust besloten om dinsdag het maar gewoon te proberen. Want thuiszitten is ook niet alles…….
Van die beslissing heb ik geen spijt gekregen. Natuurlijk was er weinig energie en verliep alles heeeeeeeeeeeeel langzaam, maar het bezig zijn verzette de geest en daarmee het lichaam ( of is het anders om). Alle dagen rustig aan gedaan, de pillen geslikt en elke dag voelde ik de energie weer terugkomen. En dat is toch wel prettig kan ik je zeggen. Een van mijn goede hardloopvrienden heeft de afgelopen week een 6 daagse gelopen in Denemarken. Ik hoop voor hem dat hij wel de energie had, die nodig is om zo’n loop te volbrengen. Afgelopen week zou mij weinig km. hebben opgeleverd!
Nu voel ik mij weer prima en ga er dan ook volgende week weer met frisse energie tegen aan.
De Boeddhistische wijsheid:
Alles ontstaat en verdwijnt op zijn tijd.
De rustige geest laat dit onberoerd.
Wim
Bij de foto’s: zo maar iets.
-
20 Juni 2010 - 09:10
Plony:
Hoi Wim,
Gelukkig dat je weer wat opgeknapt bent! We waren wel bezorgd toen we hoorden dat je ziek was en je werk moest verzuimen, maar gelukkig is het bij 1 dagje gebleven.
Wat een leuke hollandse foto's. Binnenkort gaat de hortensia in onze voortuin bloeien. We zullen je de foto mailen
dan heb je de serie van kaal, via groene uitlopers, tot bloei helemaal compleet.
Liefs,
Plony -
20 Juni 2010 - 11:50
Ben:
Je bent ook maar een mens, dus ziek worden en (gelukkig weer vlot) herstellen hoort daar ook bij.
Wat zou de oorzaak zijn geweest? Was het niet stiekem WK-koorts?
Geniet er maar weer van dat je je weer goed voelt.
groetjes, Ben -
20 Juni 2010 - 13:37
Sylvia:
beste gezonde Wimpie,
grappig dat jij niet echt kan en mag uitzieken van jezelf, voordat je er weer tegenaan ging.
Maar ik snap dat als je het niet gewend was,ziek te zijn, er niet aan wilt toegeven en je meteen schuldig voelde?
Leuke Hollandse foto's.
Ik heb er nu 5 0 0 !! te bekijken van onze reis door Sardinië, met een Smart-huurauto...veel hè?
Wens je een goede Gezondheid toe!
Liefs van Frisse natte Hollandse bodem...Syl X. -
21 Juni 2010 - 17:16
Bettie:
Hoi Wim.
Van Ton kreeg ik je "waar ben je nu??" adres.Ik was het een poosje kwijt.
Ik vind het leuk dat ik je verhalen weer kan volgen.Niet zo lekker dat je ziek was, maar gelukkig weer helemaal hersteld.Dan merk je weer even hoe belangrijk je gezondheid is he!?
Tot de volgende keer.
Groetjes Bettie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
