Duidelijk.......toch?........!

Nog een keer over mijn visum gedoe en dan horen jullie er niets meer van. De rest verschijnt in boekvorm. Ik weet alleen nog niet precies wanneer…..
Vorig weekend was ik dus in Bangkok om mijn visum te veranderen. Aangezien er in Bangkok veel immigratiekantoren zijn, had de directrice voor mij uitgezocht waar ik moest zijn. Nee maar wat een geluk dat is vlak bij het Lumpinipark, waar ik zou lopen en bij het Guest house waar ik zou overnachten. Mazzel, mazzel!
Daar ik vrijdag al vroeg op de plek van bestemming was, dacht ik, ik ga even langs om te kijken waar het gebouw is en vragen of ik nog extra formulieren moest invullen. Na een korte wandeling kwam ik daar, en een vriendelijke man vertelde mij vriendelijk dat het kantoor sinds eind september 09 verhuisd is. Hij liet me op een kaart zien waar ik naar toe moest. Ach, het was slechts 40 km. uit de buurt. Maar ter geruststelling kon ik eerst met de skytrain en dan vervolgens met een taxi, want openbaar vervoer gaat er niet in die richting!!!!
Nou dan ga ik maandag wel.
Zondag had ik met Aranya afgesproken. Zij is een vriendin van schoonzus Jeannette en had al eens aangegeven dat als ik in Bangkok ben, at te laten weten zodat we misschien iets af konden spreken.
Zo gezegd, zo gedaan. En uiteraard kwam in het gesprek ook mijn visumperikelen ter sprake. Spontaan bood zij aan maandag dan met mij mee te gaan. Dat vond ik wel zo prettig, daar zij mij en de ander het een en ander duidelijk kon maken.
Het werd al heel snel duidelijk dat het veranderen van mijn visum niet mogelijk is. Om dat te doen, moet je toch echt het land uit en bij de Thaise ambassade een toeristenvisum aanvragen.
En vroeg hij er direct na:”waarom kom je op de laatste dag dat je hier in het land kunt verblijven?”
Ik snapte er al niet veel meer van, maar nu helemaal niet meer. Ik krijg ook het idee dat iedereen, die bij de immigratiedienst werkt, ook zijn/haar eigen regels maakt of daar een interpretatie van geeft: de een zegt je moet in Bangkok je visum veranderen, kom je daar kan het niet. Een ander zegt dat je dat niet binnen de 15 dagen kunt doen, het moet op je laatste dag, de ander vraagt waarom kom je zo laat. De een zegt je kunt onbeperkt de grens met Birma over om dan telkens 15 dagen in Thailand te verblijven, de ander zegt nee, dat kan maar 4 keer en dan moet je het land verlaten.
Maar het is nu duidelijk. Afgelopen dinsdag voor de 2e keer de grens met Birma over gestoken, en omdat ik een dag te laat was ook nog een boete van 500 baht. Deze gang zal ik nog 2 keer gaan en dan verlaat ik het land, want ik neem geen risico. Tegen die tijd zal de schoolvakantie hier ook beginnen, en dan ga ik op vakantie in eigen land!
Van lesgeven is op die manier niet veel terecht gekomen. En aangezien alle kinderen vrijdag een bezoek brachten aan een soort ambachtsschool, viel die dag ook uit. Er was daar een open dag om aan zoveel mogelijk kinderen te laten zien voor welke beroepen je op die school kon leren. Daarbij werden de handvaardigheden natuurlijk niet vergeten. Er kon van alles onder begeleiding van leerlingen van die school gemaakt worden. De kinderen genoten ervan en dan wordt ook duidelijk,als je materiaal hebt, ze in staat zijn heel mooie werkstukken te maken.
Na een stukje lopen afgelopen weekend, zaterdag weer eens met de fietsgroep op stap. Er was een wedstrijd in Chiang Mai op zondag. Niet te lang, slechts 50 km. en veel maar berg op; Doi Inthanon. Ik ben daar nog nooit geweest dus het leek mij wel iets om daar aan mee te doen, met in het achterhoofd, dat als fietsen niet zou lukken, ik altijd nog zou kunnen gaan lopen. ;)
Zaterdag opgehaald en met vieren naar CM. Eigenlijk naar Chom Tong. Want van daaruit is het 50 km. om het hoogste punt van Thailand te bereiken ( 2565 m.). Zaterdag ingeschreven en daarna naar het nationale park om daar de camping op te zoeken voor de overnachting.
Het koelde heerlijk af, tot ongeveer 15 graden. Ja, wie gaat er dan in een tent slapen…. Zondag naar de start waar zich ruim 400 deelnemers hadden verzameld. Ook was er een mogelijkheid om 16 km. te fietsen. Daar namen ongeveer 200 mensen aan deel. Ook in de ochtend was het koel, maar de zon komt altijd al snel door. Vandaag hadden we het geluk dat er langs de weg omhoog veel bomen staan, die voor veel schaduw zorgden. Dus weinig echt inde zon hoeven fietsen. Twee van ons hadden al eerder mee gedaan en wisten te vertellen dat de eerste 31 km. wel af een toe een flinke stijging gaf, maar dat er ook naar beneden gereden werd. Maar in de laatste 16 km. gaat het voornamelijk berg op. Ik had het plan om te proberen die eerste 31 zonder te stoppen door te komen, daar een pauze te nemen om goed te eten en weer verder. In het laatste deel hoopte ik ook wat foto’s te kunnen maken en verder wel zien hoe het ging.
Het eerste deel verliep goed; ik kwam na 1.54 uur op de plek aan. Maar er zaten een paar flink lastige stukken bij. Daar wat gegeten, en verder. Naar de top was inderdaad zwaar. Veel omhoog, steil of “vals plat” en weinig om even uit te rusten ( dus naar beneden). Met nog ongeveer 6 km. te gaan kreeg ik de pedalen niet meer rond: wandelen dus…….en wat bleek, met mijn wandeltempo haalde ik nog mensen in, die wel doorfietsten. Vlak daarna was een plek met een prachtig uitzicht; tijd voor de foto!
En ook weer op de fiets, maar niet echt voor lang, want even later ging het weer zo steil omhoog dat ik besloot de wandelschoenen aan te trekken.
Gelukkig waren de laatste 2 weer te fietsen. Na 4.14 uur was deze tocht volbracht! Het was een bijzondere ervaring, ook om te zien dat ik nog goed berg op kon, ondanks dat ik de laatste maanden weinig gefietst heb. Verder was de organisatie prima. Er was voor iedereen een maaltijd in de ochtend en als je aan kwam kon je verder eten. Onderweg waren er veel waterposten, waar je een klein flesje water, kwart liter, kreeg. En die was al geopend! Verder konden we gratis kamperen en door het park rijden. Tel daarbij op de medaille, een certificaat en een mooi T-shirt, (prachtige kleur…….oranje) en je hebt een geweldige dag. En dat alles voor 250 bath!
Tot slot werd er door een groep ook nog een aantal dansen opgevoerd.
Morgen rustig naar school fietsen: heen en terug bij elkaar 20 km. maar geheel vlak. En volgend weekend weer een stukje lopen, “gewoon voor mezelf”

De Boeddhistische wijsheid van deze week:
Niets aanvaarden op basis van gezag!
Zelf onderzoeken.

Wim

Bij de foto’s: impressie van de omgeving