Maandag tot zondag

Moest ik vorige week goed opletten wat ik schreef, deze keer kan ik er gelukkig weer een zootje van maken. Er is geen controle!
Maandagmorgen vertrokken Gerard en Ans weer naar Bangkok. Eerst nog een bezoek aan de school van Lung, waar zij adjunct directrice is.
Gezellig koffie gedronken, wat gekletst en dan is het echt voorbij!
Het was weer wennen, om alleen te zijn. Maar zoals de Dijk in een van hun songs ook dat wennen went.
In de afgelopen maand veel bezoek gehad, en dat was gezellige en een leuke tijd.

De afgelopen week zijn de scholen weer begonnen. Deze periode loopt nu tot half maart. In deze tijd is er heel af en toe een dagje vrij maar een vakantie met oud/nieuw, die hebben ze hier niet. Alleen 31 december en 1 januari zijn vrij. Dus best wel een lange periode!
De kinderen zagen voor het eerst hun “nieuwe klas”. En voor zover ze dat konden vertellen, zijn ze er heel blij mee. Ook kinderen van de school, waar deze klas deel vanuit maakt, waren erg onder de indruk van de mooie tekening.
Dus die investering komt er helemaal uit!

Bij mij in de straat woont iemand, die Engels geeft aan Thaise kinderen. Dat gebeurd in de avonduren. Woensdag stond ik de planten water te geven, toen ik in gesprek raakte met een paar mensen, die op hun kinderen stonden te wachten. Een van hen vroeg mij of ik Engelse conversatie wilde geven. De meeste Engelse lessen bestaan hier namelijk uit het leren van grammatica, het schrijven van woorden en het lezen van Engels. Maar er wordt weinig gesproken. Ik kon me die vraag wel voorstellen, maar heb de boot toch nog even afgehouden. Eerst maar eens zien wanneer ik er eventueel tijd voor heb.

De volgende dag kwam een van die mensen vragen of ik interesse in verzorgingproducten had. Zij zou dan met haar man langs komen als een soort “Tupperware” maar dan anders. Ik dacht : “laat maar komen”.
Dat leverde weer een interessant gesprek op, waarin haar man vertelde dat hij in veel verschillende landen had gewerkt. Dit omdat dat werk meer geld opleverde dan het werken in Thailand. Hij werd dan uitgezonden voor een aantal maanden, en na die tijd was hij ongeveer 2 maanden thuis om daarna weer naar een ander project te gaan.
En….. dan laat je die mensen niet voor niets komen, …………………………

Zaterdag is het Loi Krathong festival begonnen. Dit festival zal 5 dagen duren.
Tijdens deze dagen worden er veel Krathongs te water gelaten. Met de festival willen de mensen respect tonen aan de godin van het water, en door een Krathong te water te laten, geloven zij dat het hen geluk zal brengen.
Een Krathong is gemaakt van bananenbladeren, en wordt versierd met een kaars en bloem(en). Er zijn mensen, die dat zelf maken, maar ze zijn ook volop te koop. En dat zal ik doen!
Zaterdagavond wordt er een optocht gehouden, waarbij de Krathongs getoond worden, die ook aan de wedstrijd meedoen.
Elke gemeenschap is wel vertegenwoordigd in meestal prachtige klederdracht.
Er komen elk jaar veel mensen naar Tak,omdat dit festival in Tak als een van de mooiste in Thailand wordt gezien.
De sfeer is gezellig en ontspannen. Er is veel politie op de been maar volgens mij hebben die niet meer te doen dan het verkeer te regelen, iedereen is in een goede stemming, en staat geduldig te wachten. De optocht duurde ongeveer 2 uur, en was ook dit jaar weer prachtig.

Vandaag trouwde de dochter van een van de buren. Ik had ook een uitnodiging gekregen om naar die ceremonie te komen. Samen met andere buren ben ik daar vanmorgen geweest. De ceremonie begint al vroeg en wordt direct gevolgd, ja……door eten. In een redelijk korte tijd verschijnt er veel eten op tafel. Na het eten, het is onmogelijk om alles op te eten, wordt er door mensen wat over is, mee naar huis genomen. En ze hebben gelijk, want weggooien is zonde. Het is prima voedsel, en later op de dag nog goed te eten.
Vanavond naar optredens tijdens het Loi Krathong kijken en luisteren, en dat wordt ongetwijfeld genieten.

Ik hoop dat jullie de komende week ook genieten.

Wim