Phitsanulook

Eigenljk was ik het vergeten. Het is dat een van mijn collega's vrijdag vroeg of ik morgen nog mee ging naar Phitsanulook. Dat was waar ook. Ik had dat toegezegd, maar er nooit meer aangedacht. "Ja, natuurlijk, ga ik mee, want dat heb ik gezegd" zei ik haar zonder aarzeling. Wel had ik andere plannen, maar die moest ik dan maar veranderen. Later in de middag nog eens bij Kasem geinformeerd wat er ook al weer te doen was in Phitsanulook.
Hij vertelde mij dat de hoogste directeur van alle SEC in Thailand met pensioen gaat en nu een soort afscheidsronde maakt. Zaterdag waren de SEC in Phitsanulook uitgenodigd om afscheid van haar te nemen.
Misschien interressant te weten dat mensen, die bij de overheid werken met pensioen gaan als zij 60 jaar zijn. Zij bouwen ook een pensioen op. En dat de pensioendatum altijd 1 oktober is. Met wat geluk ben je dus net 60, en met wat pech al ruim 60 jaar.Ik heb ook begrepen dat er, waar niet, uitzonderingen zijn. Zo zijn er mensen, die al ruim voor hun 60 ste met pensioen gaan. Dat betekent wel een ander financieel plaatje. En soms gaan er na hun 60 ste met pensioen.
Hoe dat zit voor mensen, die zelfstandig werken: die hebben geen pensioen, en werken dus lang door.
We zouden al vroeg vertrekken, en ik moest er rekening mee houden, dat we laat thuis zouden zijn.
Goed, tegen 7.00 uur verzamelen, en met 12 man/vrouw naar de plaats van bestemming. Deze plaats ligt ongeveer 140 km. van Tak, dus echt ver is dat niet. Na een stop voor ons ontbijt kwamen we aan bij een school. Daar waren een aantal sportactiviteiten, en zouden alle directeuren van de SEC nog een laatste vergadering met de afscheidnemende directeur hebben. Het "gewone volk" wist zich prima te vermaken bij de sport en in gesprekken met elkaar.
Eigenlijk is het voor veel van mijn collega's een soort weerzien met bekenden van andere SEC. Elke provincie heeft wel een SEC. Zo werd ik door Kasem aan een aantal van zijn vrienden voorgesteld. Zij werken in Uttradit en Phrae. Deze provincies liggen ook niet ver van Tak.
En zoals zo vaak wordt er door de mannen gevraagd wat mijn favoriete voetbalclub is. Velen houden het op Liverpool, Manchester United, en toen ik vertelde dat ik uit Nederland kom, wist een van hen te vertellen dat ik dan fan van Ajax ben. Dat heb ik voor dat korte moment maar zo gehouden!
Dan komt direct de naam van Ruud van Nisterrooy. Van hem zijn ook velen gek. Maar tot mijn zeer grote verbazing, vertelde een jongen, toch een stuk jonger dan ik, dat hij Johan Cruyff bewondert.Nou, volgens mij is het toch al enige weken geleden dat hij nog speelde.
Ook een gesprek over rock muziek. Zij wisten een aantal namen te geven, en vertelden dat zij grote fan van Pink Floyd zijn. Met een groot deel van hun voorkeur kon ik het geheel eens zijn. Maar toen ik informeerde of zij "De Dijk" kenden, bleef het stil...........
Het was hartstikke gezellig, met het nodige eten en drinken.
Uiteraard ook bij het sporten gekeken.Er waren slechts 3 onderdelen; volleybal, jeu de boulle en het 3 tegen 3 voetbalspel.
Na de lunch wilden mijn vrouwelijke collega's naar "Big C", en aangezien het sportprogramma er bijna opzat, gingen Jack, Kasem en ik ook mee.
Big C is een groot centrum ( juist ja de C), met van alles onder haar dak. Van supermarkt tot bioscoop.
Voor even vind ik dat wel aardig, mar dan heb ik het ook wel weer gezien.
Later in de middag zouden we naar de locatie gaan waar het feest gegeven zou worden.
Een gigantische ruimte op een mooie locatie.
Bij de ingang zat een orkest van schoolkinderen, dat alle mensen verwelkomden.
Op het grote podium was ook een orkest, en daar zouden vele optreden plaats vinden. Uiteraard werd alles ondersteund met eten en drinken.
Wat heel mooi was; iedereen was gekleed in een rood shirt( toch fans van Liverpool of Manchester United???).
Via een omweg kwamen Jack, Kasem en ik aan de tafel te zitten van zijn vrienden. Ik heb mij kostelijk vermaakt. Natuurlijk word je ook wel eens in de maling genomen, maar als dat op een leuke manier gaat is dat geen probleem. En er werd ook gevraagd naar Uttradit en Phae te komen. Als dat eens mogeljk is, doe ik dat zeker.
Er waren prachtige optredens: muziek, dans, in traditionele klederdracht.
Uiteraard ook een aantal toespraken, en het overhandigen van veel, zeer veel cadeaus.
Rond 23.30 uur waren we terug bij het SEC. Ik zou op de fiets naar huis gaan. Voor mij geen probleem, maar Jack, en een andere collega, vonden het beter als ik niet alleen ging. Er stond een auto op iemand anders te wachten, en aan hen heeft Jack toen gevraagd of zij mij wilden begeleiden naar huis. Tegen mij zei hij dat ik dan goede verlichting heb, want een koplamp op de fiets heb ik niet. Ik ging accoord, wetenden dat hij dan gerust gesteld zou zijn.
Zo werd het een lange, en zeer gezellige dag.

Ik wens jullie minder lange dagen maar wel de gezelligheid.

Wim