Boeddha................Pattaya.............

Afgelopen donderdag en vrijdag werden er 2 Boeddha dagen gevierd. Scholen zijn dan dicht, en dat betekende voor mij 2 vrije dagen.
Woensdagmorgen werd er door kinderen, ook van de school waar ik veelal 's morgens ben, een aantal "Wats" bezocht in het Tambon ( een soort onder district) waaronder de scholen behoren.
Er is een verzamelpunt en vandaar uit gaan de kinderen lopend langs de "Wats" om daar een offer te brengen.Begeleid dor leerkrachten en een aantal andere volwassenen.
In het Tambon Pamamuang zijn 3 Wats, en deze werden dan ook bezocht. Door de kinderen 2 en op uitnodiging ben ik nog mee geweest naar de derde. Aanvankelijk had ik gezegd dat ik ook naar school zou terug fietsen, maar teoen men mij vroeg mee te gaan nar de laatste "Wat" heb ik dat gedaan. Op school wist men niet waar ik zo lang bleef, en men dacht: "ach misschien is ie al naar huis". Dat zou echter een beetje te gek zijn, zo rond 11.30 uur!
Wat mij opviel was dat de kinderen ( uit de hoogste groepen) de tocht eigenlijk zonder problemen konden afleggen. Het ging in totaal toch om ongeveer 3,5 tot 4 km.
In elk "Wat" werd er een soort gebed gehouden en offers gebracht.
Het was voor mij mooi om in zeer korte tijd 3 verschillende "Wats" te bezoeken. De verschillen, wat betreft de "huisvesting", zijn best groot. Maar allemaal wel verzorgd.
Toen ik donderdagavond zat te eten, werd er door vrienden gevraagd of ik die avond mee wilde naar het "Wat" dat zij zouden bezoeken. Er is dan ook een soort ceremonie. Samen met Bpen, Bpia en hun 2 dochters daar naar toe.
Ik was daar of niet eerder geweest, en hoewel ik weet dat er in Tak veel "Wats" zijn had ik niet verwacht dat het er zoveel zouden zijn. Op de weg er naar toe passeerden we er nog enkele.
De ceremonie heet " Vian tiang" ( ik schrijf het ongetwijfeld verkeerd, maar zo hoor ik het). Eerst worden er een aantal gebeden opgezegd met alle mensen, die aanwezig zijn. Daarna worden 3 ronden rond het"Wat" gelopen, warbij iedereen een bloem, een kaars en 3 wierookstokjes heeft.
Hierbij wordt om geluk en voorspoed gevraagd.
Ik vond het indrukwekkend. Gelukkig kon ik na enige tijd op een gewone stoel plaats nemen, want zitten zoals de Thai, dat lukt mij nog steeds niet. En of mij dat ooit gaat lukken.....
Bpia heeft er foto's gemaakt, maar die heb ikhelaas og niet ontvangen.
Dat was ook moeilijk, omdat ik vrijdag vertrok naar Pattaya.
Daar zou ik zondag mee doen aan de marathon.
Ik wist dat wordt een lange reisdag, maar dat de reis vanuit Tak naar Bangkok, normaal zo'n 7 uur, nu ruim 8 uur zou duren, dat had ikn iet verwacht.
Van Bangkok naar Pattaya is nog eens 2 uur. Na ongeveer 11 uur reizen, inclusief overstappen en naar het hotel vervoerd worden, kwam ik op mijnplaats van bestemming.
Ik had ongeveer 2 weken geleden telefonisch gereserveerd. Echter, dat was bij de receptie niet bekend!
Maar ze hadden nog wel een kamer vrij. Geen geweldige kamer, maar ik had geen zin, en was te moe om nog iets anders te gaan zoeken. Er is overigens genoeg keus daar!
Wat een andere wereld! Zeker in vergelijking met Tak!
Ik had van Gerard in de afgelopen week een boekje " En wel hierom" met uitspraken en invloed van Van Kooten en De Bie op de Nederlandse taal gekregen. Dit boekje is uitgebracht ter gelegenheid van het erelidmaatschap voor Van Kooten en De Bie van "Onze taal".
Als je het leest herinner je je de uitspraken en typetjes direct weer.
Ook toen ik door Pattaya liep. Een stad bezocht door zeer veel Europeanen, met een hoog krasse knarren, oudere jongeren, zelfs Koos Koets gehalte.
Naast het vertier aan het strand, speelt het meeste vertier zich 's avonds in de rijkeljk aanwezige bars en pubs af.
Helaas( ahum) had ik daar geen tijd voor want ik was daar om de marathon te lopen. En aangezien de start 4.30 uur was, leek het mij verstandiger om toch maar even te rusten.
Zaterdag had ik afgesproken met Roger Henke, met wie ik via de e-mail contact heb. Hij woont en werkt in Cambodja. Roger had nog 2 vrienden mee genomen. Ignace, uit Assen en Emily, een Engelse vriendin,( woont ook in Cambodja), die haar eerste marathon zou lopen.
De zaterdag en zondag, na de marathon heel gezellig zitten praten. Roger had in april mee gedaan aan een meerdaagse trail in Nepal en liet daar schitterende foto's van zien.
Over de marathon: het heeft de hele tijd geregend ( op zich niet verkeerd i.v.m. de warmte), geen inspirerend parcours ( het deed mij een beetje denken aan Bangkok), wel goed verzorgd.
Emily liep een zeer goede eerste marathon; 3.35 uur. Roger kwam na 3.24 uur binnen en ik zelf had 3.20 uur nodig.
Helaas werd Ingace in de nacht van zaterdag op zondag ziek, en besloot niet te lopen.
De terugtocht van Bangkok naar Tak deze keer slechts 7 uur!

Iederen mooie reistijden toegewenst.......

Wim