De week erna.....

De vroege lezers zullen zich misschien afgevraagd hebben, komt er nog een verhaal vandaag of niet. Want hij is laat!
Dat klopt….de reden ….lees maar verder….
Maandag iedereen weer fris aan het werk. Het waterfestival had zijn werk gedaan.
Echter een collega was er niet, zij was opgenomen in het ziekenhuis omdat er een extra controle nodig was i.v.m. haar zwangerschap. Maandagmiddag hebben we haar even bezocht. Het ging gelukkig goed met haar en aan het eind van de week was ze weer aan het werk.
Ook hebben we direct een 3 tal kinderen, die regelmatig naar het SEC komen, bezocht.
Volgens mij waren we buiten de bezoektijden, maar ogenschijnlijk maakt niemand zich daar zorgen om. Ik begreep ook van de ouders van de kinderen, dat zij de hele dag en nacht aanwezig zijn. Zij nemen dan ook een groot deel van de verzorging van hun kind op zich. Maar denk iet dat er aparte bedden voor hen zijn. Zij slapen op de grond of in de gang.
Dinsdag was het weer bijzonder warm. En dan kan het niet uitblijven; rond half 9 ‘s avonds een verschrikkelijke onweersbui. Even dacht ik dat ze boven hun Song Kran aan het vieren waren. In korte tijd kwam er zeer veel water naar beneden. Ook het onweer was hevig!
Het voordeel was dat het woensdagmorgen iets koeler was, maar daar was in de middag al niets meer van te merken.
Donderdag werden er op het SEC aan een aantal kinderen een nieuwe rolstoel aangeboden. Een Japanner, die veel voor gehandicapte kinderen in Japan en Thailand doet ( zijn organisatie) kwam ze aanbieden.
Er was zelfs een type, dat je in een soort slaapstand kon zetten. Er was echt goed over nagedacht welk kind met welke rolstoel het beste uit de voeten kon.
Donderdagavond was de 2e Song Kran avond. Wat een water weer!!
Vrijdag vertrokken we met 14 kinderen van het SEC en begeleiders naar Bang Saen. Iedere begeleider was verantwoordelijk voor 1 van de kinderen. Er waren ook een aantal moeders meegegaan.
Dit weekend was door iemand van een gehandicapte organisatie aangeboden. Naast onze kinderen waren er ook nog een aantal gehandicapten, die de reis meemaakten. In totaal zo’n 45 personen.
Bang Saen heeft een zee. Je moet er wel een stukje voor rijden, ongeveer 550 km. Het is eigenlijk net alsof je vanuit Berlijn naar Zandvoort aan zee gaat.
We hadden een prima bus, wat voor zo’n lange reis belangrijk is. Ook waren er natuurlijk een aantal stops onderweg.
Na ongeveer 8uur waren we op de plaats van bestemming.
We hadden ons onderkomen in een school voor dove kinderen. Alles was daar prima geregeld. En alles stond al voor ons klaar. Er waren mensen, die voor de maaltijden zorgden, dus daar hadden wij geen omkijken naar.
Van de vrijdag bleef niet zoveel over, maar aangezien we dicht op de zee zaten, was een wandeling langs de zee, al heel plezierig, na zo’n lange reis. En het weer was een stuk aangenamer dan in Tak.
Zaterdag vroeg op, omdat we 2 activiteiten op het programma hadden staan. In de ochtend naat de dierentuin, even buiten Bang Saen.
Daar werden we rondgereden. En gelukkig waren we er al vroeg, omdat het in de loop van de dag erg druk werd. Iedereen genoot volop. Voor velen is het ook een eerste keer dat zij een dierentuin bezochten.
Weer terug naar Bang Sean om de rest van de dag aan het strand door te brengen. Er waren ligstoelen gehuurd,zodat wij onze eigen plek hadden, en het voor de kinderen ook duidelijk was waar we zaten.
Dit werden een aantal heel gezellige uren, met veel waterplezier. Ook was er voor iedereen voldoende te eten en te drinken. De kinderen genoten volop van het spelen in het water, en ze vonden het dan ook jammer dat we om ongeveer kwart over 5 weer in de bus stapten.
Weer een heerlijke maaltijd, en nog een korte wandeling. Daar raakte ik in gesprek met 2 mensen, die aan het vissen waren. En aangezien Jack als we terug zouden komen bij de school, op de kinderen zou letten, bleef ik even hangen.
Dat was erg gezellig, en om ongeveer 22.00 uur vond ik het wel tijd worden weer terug te gaan. Ook omdat we de volgende dag vroeg op moesten, want er stond ons een lange reis te wachten.
Na de nodige stops, ook om iedereen de gelegenheid nog iets te kopen, kwamen we voldaan, en ook wel moe weer in Tak aan.
Het was een hele reis om bij de zee te komen, maar als je dan ziet hoe iedereen er van geniet, groot en klein, dan is het zeker wel waard.
Ik wens iedereen een gezellige koninginnedag, want die staat bij jullie op het programma!

Wim