laatste schoolweek ...............

...............voor de kinderen.
Afgelopen vrijdag was de laatste dag. de scholen gaan voor ongeveer 2 maanden dicht. Echter nog niet voor de leerkrachten, zij moeten nog 2 weken door, en hebben dan vakantie.
Dat de vakantie zo lang is, komt voornameljk door het weer. Afgelopen week liepen de temperaturen al op naar ongeveer 38 graden. In de komende weken en zeker in april, begin mei komen daar nog een aantal graden bij. Men heeft mij al verteld dat 42-45 graden vrij normaal is voor die periode. In de nacht koelt het dan af tot 30 graden. Heerljk , toch!
Tot nu toe heb ik met de warmte niet zo veel problemen gehad. Hoe dat de komende weken zal zijn, dat weet ik niet. Elke dag veel drinken, en de ventilator aan.
De laatste dag was erg gezellig. Met de kinderen naar een park geweest, waar in het regenseizoen een prachtige waterval moet zijn. Maar aangezien het al enige dagen niet geregend heeft, was er van een waterval weinig te bespeuren. Wel is er genoeg water om in te spelen, en dat hebben ze dan ook gedaan. De kinderen hebben er van genoten,en de leerkrachten ook.
Voor dat we weg gingen, wilden de kinderen uit de hoogste groep van de Pamamuangschool, met mij op de foto. En zo'n verzoek sla je natuurlijk niet af.
Ik heb al eens geschreven, dat elke dag op die school geopend wordt met het zingen van het volkslied (kort), een aantal kinderen dan iets voordragen, en tenslotte een van de leerkrachten een praatje houdt.
Afgelopen woensdag vroeg een van hen of ik niet iets aan de kinderen wilde
vertellen, in het Thai. Daar was ik niet op voorbereid, maar natuurljik wilde ik dat. En zo plotseling sta je dan voor de "troepen". Ik begon met te zeggen dat het vandaag woensdag is, en dat verstonden ze allemaal, want er werd luid geapplaudiseerd. En toen was ik "los" natuurlijk. Ik dacht: "als de directeur af en toe een kwartier kan praten, dan kan ik toch zeker 20 minuten".
Nee, dat wilde ik de kinderen niet aandoen. Of ze er alles van begrepen hebben, wat ik verteld heb, betwijfel ik, maar het was wel heel leuk om te doen.
Ik zal vragen om meer spreektijd..
Heb ik maanden mijn rondjes alleen gelopen, sinds deze week 2 keer smen met Anan gelopen. We kwamen elkaar maandag onverwacht tegen.Hij liep met nog iemand maar die kon ons tempo niet volgen, want ongemerkt gaat het tempo toch omhoog. En de km. gaan vlot voorbij. En toch nog iets vertellen aan elkaar. Hij sprak enige woorden Engels,en wist mij te vertellen dat er hier ook wel wedstrijden zijn. Nu nog uitzoeken waar precies.
Donderdag kwamen we elkaar weer tegen, toen zo'n 10 km. gelopen. Gelukkig iets rustiger, want het was warm!
Ik hoop hem vaker tegen te komen want het is toch wel gezellig samen met iemand te lopen, en we lopen ongeveer hetzelfde tempo.
Zaterdag, gisteren, kom ik net van het lopen terug, ik probeer een keer in de week toch iets langer te lopen, toen een van de vrienden (Tjep) vroeg of ik tijd en zin had om met haar en een vriendin (Lin) naar Ban Tak te gaan (bpai tiaw) om daar 2 Wats (tempels) te bezoeken. Ik was daar nog niet geweest, dus leek mij dat wel leuk. Zij zouden mij wel op komen halen. Op de scooter/brommer/moter... ik weet nog steeds niet hoe ik die dingen moet noemen. Met z'n 3en. Gelukkig hadden ze wel voor een helm gezorgd. En deze ervaring had ik een paar weken geleden ook al, dus was het niet vreemd voor mij, maar het blijft apart.
In de tempel een kaars aan/op gestoken ( om voor geluk te vragen)en wat geld gegeven. Het is een mooie en rustige
plaats, en daarom ook al prettig om er te zijn.
Het was een gezellige dag, die, het kan niet anders afgesloten werd met een heerlijke maaltijd.

Ik wens jullie gezellige dagen, heerljke maaltijden.

Wim