verjaardag....

Iederen heel hartelijk bedankt voor de leuke e-mails en kaarten, die ik met mijn verjaardag heb ontvangen. Niet geweten dat zoveel mensen wisten wanneer ik jarig was.
Uiteraard heb ik het hier ook gevierd. Mijn vrienden hadden weer voor een heerljke maaltijd gezorgd, met als toetje een vejaardagstaart met kaarsjes.Dat werd een gezellige maaltijd.
Ik had al eerder begepen , dat er op scholen weinig aan de verjaardag van de meester/juf wordt gedaan. Toch wilde ik het niet geheel ongemerkt voorbij laten gaan, dus voor de kinderen wat snoepgoed gekocht en voor de collega's een taart.
En dat werd door allen gewaardeerd. De kinderen zongen nog"happy birthday"dus het was helemaal goed.
Vanuit het SEC wordt er op een school in de buurt een klas met autistische kinderen begeleid. Vanaf afgelopen maandag ben ik daar in de ochtenduren ook geregeld te vinden.
Het is geen grote school, maar zo krijg ik wel een eerste indruk van het "gewone"onderwijs hier in Tak.
Ieder morgen verzamelen alle kinderen voor de school. Keurig groep bij groep. Allereerst wordt het volkslied gezongen. Dan zijn er een aantal kinderen , die iets voordragen, en begroeten alle kinderen elkaar. Ook het hoofd van de school heeft nog iets te zeggen, en tenslotte worden er op muziek oefeningen gedaan. Dit doen ze alleen in de winter. Ik denk om de spiern op te warmen, en dan te bedenken dat het zo rond kwart over 8 toch al aardig warm wordt. Dit alles neemt ongeveer 20 minuten in beslag. Dan gaat iedereen naar zijn/haar klas en beginnen de lessn.
Aangezien ik er maandag voor het eerst was, werd ik ook aan alle kinderen voorgesteld, en mocht ik mij in het Thai bekend maken.Daarna vroeg een van de leerkrachten, die overigens ook Engels spreekt of ik iets over Nederland wilde vertellen. Dat wilde ik wel, maar dan moest hij het in het Thai vertalen. En zo stond ik dus een kort verhaal over Nederland af te steken.
Een leuke introductie, toch!
Gisteren was"de dag van het kind in het onderwijs".Op het centrum werd dat woensdag al gevierd. Op deze dag zijn er weer veel kinderen met hun ouders. Door de leerkrachten zijn er allerlei spelletjes vezonnen, waar alle kindern ook aan deel kunnen nemen. Uiteraard is er voor iedereen volop te eten en
drinken. Om deze dag rond te krijgen, wordt er aan winkeliers gevraagd of ze willen sponsoren. En het is dan ongelooflijk wat er allemaal binnen komt. Ieder kind gaat naar huis met veel nieuwe spullen: speelgoed, knuffels,ook kleding, en snoepgoed. Ook het eten wat over blijft, wordt door de ouders mee genomen. Het werd een gezellige, maar intensieve dag.
Dit weekend had ik met vrienden van de incountry training afgesproken om naar Mae Sariang te gaan. Daar wonen en werken Liza en Rose. Zij bewonen samen een groot huis, met een prachtig balkon. Ook het uitzicht is prachtig. Deze plaats ligt in een bergachtig gebied. Ik had de vrijdag vrij genomen, omdat de reis er naar toe nogal wat tijd inbeslag neemt. Eerst naar Mae Sot ( nee, niet gelopen deze keer), en dan 6 uur met een veredelde pick up naar Mae Sariang.
Het laatste deel van die rit is prachtig, omdat de weg dan door de bergen loopt en er mooie vergezichten te bewonderen zijn.
Omdat ik de weg terug niet op dezelfde manier wilde doen, besloten we zaterdag even te informeren of er andere mogelijkheden waren. En tot onze grote verbazing gaat er dus een bus rechtstreeks van Mae Sariang naar Tak. Dat heb ik dus vandaag gedaan. Was slechts 6 uur.
Het is een heel gezelig weekend geworden. Veel bijgekletst, heerljk gegeten,gekaart en ook nog een beetje mijn verjaardag gevierd. Nou, dan kan ik er wat dat betreft wel weer een jaar tegen.
Ik hoop dat iederen een mooie week heeft gehad, en dan maar op naar de volgende.
Wim