Een week vol verrassingen...

Af en toe vertel ik wat over de Nederlandse cultuur of wat daar nog van over is. Zo ook afgelopen donderdag: Sinterklaas.
Het was hier een vrije dag vanwege de verjaardag van de Koning en vaderdag, maar aangezien ik nog de laatste voorbereidingen moest treffen voor de spelletjesdag, de dag erna, toch naar Bangnon LC. Regelmatig geef ik op donderdag een soort van Engelse les aan de leerkrachten. Deze dag wilden zij de les gewon door laten gaan. Voor mij een mooie gelegenheid hen over Sinterklaas te vertellen. En als je ze dan hebt verteld over rijmen en cadeaus, dan moet je dat ook in de praktijk brengen, dacht ik zo. Dus een rijm en cadeau voor allen. Dat viel bijzonder in de smaak. Een van de leerkrachten had thuis hierover verteld en de donderdagavond haar schoen gezet. Haar moeder kon het wel waarderen en had er voor haar snoepgoed ingedaan. Het begin van een nieuwe traditie????
Het was voor mij toch al een week met verrassingen. Ook Sinterklaas had mij verrast. Hij was er welis waar niet persoonlijk, maar via de post kreeg ik een werkelijk prachtig cadeau. Hartelijk dank Sint!
Maandag tegen de avond, ik was net thuis van mijn bezoek aan een van de LC’s toen er gebeld werd met de vraag of ik tijd had om met een paar mensen te eten. Daar zeg ik geen nee tegen. Zij hadden inmiddels ook begrepen dat mijn contract met VSO afloopt en wilden graag weten hoe dat nu precies zat en wat mijn plannen zijn. Aangezien ik dat nog niet weet, er moet nog het een of twee en ander duidelijk worden, kon ik daar geen antwoord op geven.
Ronald, met wie ik samenwerk voor de groep jonge Burmesen, belde dat hij had gehoord dat van de groep er zeven met ingang van januari 2014 online ( een Austalische universiteit) mogen gaan studeren. Vorige week hadden zij een toelatingsexamen gedaan en van de 12 kandidaten zijn er 9 ( zoveel plaatsen zijn er beschikbaar) aangenomen. Voor hen dus fantastisch nieuws. Dinsdag ontmoette ik er een paar en zij vertelden dat zij de gehele groep aanstaande zondag uitnodigen voor een etentje. Mooi, hoef ik weer niet te koken.
Woensdag bezocht ik een ander LC, Bang Klang, waar Jennel en ik al vele maanden de leerkrachten intensief begeleiden. Drie maken ook deel uit van de zondaggroep, dus hebben we al vele gesprekken met elkaar gehad.
Een van hen, leerrkacht van groep 1 ( groep 3 in Nederland), vroeg mij, of ik die avond vrije tijd had. Ik zeg ja, maar waarom? Haar moeder was die dag jarig en wilde mij uitnodigen voor een etentje, ook omdat haar zoon geslaagd was voor zijn online studie. Tegen zo’n speciale uitnodiging kan je natuurlijk geen nee zeggen. Gelukkig heb ik nog een paar souveniers uit Nederland en heb haar er een van cadeau gedaan. Ook haar vader was erbij en beiden zijn zeer trots op de manier waarop hun kinderen zich ontwikkelen.
Het was een gezellige avond en heerlijk gegeten!
Na vele weken voorbereiden, veranderen en aanpassen, dan toch de definitieve versie van de spelletjesdag rond gekregen. Dinsdag uitleg gegeven aan 12 studenten van MMR ( middelbaar ondewijs). Zij zouden namelijk de kinderen gaan begeleiden, uitleg geven over de spelletjes en hopenlijk genieten van deze nieuwe ervaring.
Dat was ook de opzet van deze dag: geen competitie of wedstrijdelement, maar gezellig de spelletjes spelen en veel plezier hebben met elkaar.
Als ik zo terugkijk op de dag denk ik dat we daar prima in geslaagd zijn. De kinderen hebben genoten ( de 4 juffen van het Bangnon LC ook), en het was prachtig te zien hoe deze jonge mensen hun nog jongere landgenoten een mooie dag hebben bezorgd. Het is ook mooi te zien dat de kinderen deze “juffen en meesters” direct accepteren als zodanig! In een van de komende weken ga ik ook met hen evalueren en wie weet nieuwe ideeen op doen voor een volgende keer.
We kunnen veel leren van elkaar.

Vandaag is de ideale dag om goed te doen.
Chook dii

Wim