Evalueren en afsluiten......

Afgelopen week weer de nodige observaties verricht. Voor de resterende tijd is er een nieuw LC bij het projekt betrokken. Het is de kleuterafdeling van MMR.
Dat kan natuurlijk niet dezelfde inhoud krijgen als met de overige scholen, maar tot maart 2014 zijn er nog volop mogelijkheden met elkaar te praten en ervaringen uit te wisselen. Dat ik deze begeleiding op mij heb genomen komt omdat Jennel daar geen tijd voor heeft en we de organisatie goed kennen. Voor mij ook een nieuwe uitdaging.
Toen ik op de ander LC’s aankwam waren er kinderen, die nog wisten waarom ik er een week niet geweest was en vroegen hoe ik het gehad had! Dat het met de marathon niet goed was gegaan vonden ze jammer voor mij en waren blij te horen dat het in Tak wel leuk was geweest.
Het “nieuwe rekenonderwijs” is nu een maand onderweg en de leerkrachten en kinderen raken al gewend aan de manier van werken. Soms helpen kinderen de leerkracht er aan te herinneren een bepaalde activiteit te doen als zij die dreigt te vergeten! Soms wordt ook mijn hulp ingeroepen bij de uitleg van bepaalde sommen. Dan vertel ik in het Engels en de leerkracht vertaalt in het Burmees. Dit werkt bijzonder goed. Ik heb het idee dat de kinderen het ook leuk vinden op deze manier les te krijgen. Ik denk dat dit nog wel vaker zal gebeuren, maar het is al mooi te zien dat leerkrachten al redelijk in staat zijn met verschilldende niveaus in de klas te werken.
Naast alle bezoeken, hebben we ook het projekt tot nu toe met VSO geevalueerd.
Woensdag met het ESA kantoor en donderdag met de leerkrachten.
Het was woensdag wel jammer dat meneer Prarom er niet bij kon zijn. Hij is weliswaar met pensioen, maar zou toch aanwezig zijn. Op het laatste moment belde hij echter af. Aangezien hij degene is met wie Jennel en ik het meest te maken hebben gehad de afgelopen maanden, bleef er van evalueren niet veel over. De overige 2 vertegenwoordigsters, konden niet veel inbrengen. Wel over de plannen voor het nieuwe jaar gesproken en het ESA kantoor wil graag met VSO verder gaan.
Doordat we sneller klaar waren dan gepland, tijd om naar de dilpomauitreiking van 8 MMR studenten te gaan. Op de weg er naar toe, bleken ook de protesten tegen de regering Ranong bereikt te hebben. Kilometers lange files in de richting van het kantoor van de gouveneur. Gelukkig gingen wij de andere kant op, anders had deze rit behoorlijk lang geduurd. De studenten hadden een online studie bij een Australische universiteit afgerond en kregen van vertegenwoordigers hun diploma uitgereikt. Een verheugende dag voor hen en een spannende voor de nieuwe groep, die later in de middag een test moesten doen en een gespek hadden met diezelfde vertegenwoordigers. Over ongeveer 2 weken weten zij of zij de nieuwe lichting zijn.
De bespreking met de leerkrachten leverde veel waardering voor ons werk op. En dan bedoel ik de samenwerking tussen leerkrachten en vrijwilligers.
Ook werd hen verteld, dat mijn contract met VSO in Ranong niet verlengd zal worden. Er is nog maar plaats voor een vrijwilliger en aangezien Jennel de kleuterspecialist is en een contract heeft tot eind 2014, is deze plek voor haar. Dat vind ik heel logisch.
Wel heeft VSO mij nog aangeboden naar Phang Nga (nog zuidelijker) te gaan, voor 9 maanden, maar daar heb ik geen zin in. Wat heeft het voor zin ergens te beginnen voor zo’n korte periode, ook in acht genomen dat de scholen in april en 2 weken in mei van wege vakantie gesloten zijn. Voor je een beetje ingewerkt bent, is het oktober en moet je al weer aan afronden gaan denken.
Ik wist dat dit er aan zou komen, ik had hierover al langer contact met VSO ( ook divese keren uitgelegd waarom ik het belangrijk vind in Ranong het werk voort te zetten), maar toch blijft het jammer.
Dus nog 4 maanden als VSO vrijwilliger te gaan in Ranong, en dan.....ik denk daar over na en zal ook met diverse mensen spreken voor ik een beslissing neem.
En die lezen jullie dan weer.

De idealist wordt vaak voor een dromer aangezien, maar zijn resultaten zijn wel tastbaar.

Chook dii
Wim