Hij is er weer.......terug van weggeweest....

na een paar prachtige weken in Nederland en Wales. Het was heerlijk om in die weken veel familie en vrienden te kunnen spreken. De tijd was echter te kort om iedereen te spreken en dat zal ik dan een andere keer doen. Het was natuurlijk wel even wennen zo in de herfst terug te zijn. Gelukkig heeft het veel dagen geregend, dat ben ik hier wel gewend en dan heb je in ieder geval nog iets dat bekend is….En laat het nu vanaf de dag dat ik vertrok in Ranong droog zijn…..Nu nog steeds en dat is ook weer even wennen, maar nu aan de warmte.
Ik heb er van genoten en zeker van de dagen dat we met de hele familie in Wales waren. De natuur was daar prachtig en het blijft een mooi land om doorheen te reizen. We zullen zeker nog eens teruggaan.
En dat moest ik 3 november ook. Maar dan naar Thailand. Ik had er ook weer zin in om na weken van ontspannen en weinig doen, weer aan de slag te kunnen.
Voor ik echter in het vliegtuig stapte,wachtte mij nog een verrassing. Ik dacht de papieren van de KLM goed gelezen te hebben, maar niet dus. Ik had 2 tassen meegenomen, niet te zwaar, bij elkaar ongeveer 19 kg. Ik had online al ingechecked, en kon dus direct naar de bagage drop off. Het was rustig, dus de eerste tas was zo gedaan. Nu de 2e nog, maar dat ging niet zo maar. Op het scherm zag ik dat ik al aan mijn limiet zat. En dat met een tas van ongeveer 9 kg. Ik naar een steward en vroeg hem hoe dat kon. Het bleek dat ik maar 1 stuks bagage tot 23 kg. mee mag nemen. Dat van die 23 kg. wist ik, maar dat andere niet. De tas terughalen om die verder te vullen was ook niet mogelijk. Ach die 2e tas kost maar 100 euro……
Aangezien er geen ander opties waren, die met veel plezier betaald.
Deze week echter ook een mazzeltje: ik moest naar de dokter voor de jaarlijkse oren uitspuitactie. Hoe het precies kwam weet ik niet, misschien omdat hij weer even de mogelijkheid had om Engels te spreken, maar ik hoefde niet te betalen ( waar kom je dat nog tegen), en dat scheelt toch al gauw 100………….baht.
De reis naar Ranong verliep voorspoedig: met 10 uur waren we in Bangkok, daar moest ik wel tot 21.00 uur wachten totdat de bus naar Ranong vertrok en die deed er zowaar ook maar 8,5 uur over. Al met al was Ik om 6.00 uur maandagmorgen in Ranong. Daar ik zowel in het vliegtuig als in de bus niet had geslapen, was ik toch wel wat moe. Na een paar uur rusten, me door een paar collega’s van JRS bij laten praten over de laatste ontwikkelingen en mijn vakantie ervaringen.
Dinsdag en woensdag 2 LC’s bezocht, dan kom je toch al weer aardig in het ritme, toch. Inmiddels al veel mensen ontmoet en iedereen zei blij te zijn dat ik weer terug ben……(maar ja de mensen zeggen zo veel….geintje). Ik zelf ben ook blij er weer terug te zijn om het werk op te pakken.
Donderdag was Bangnon LC uitgenodigd om mee te lopen in een parade met als thema ASEAN ( een samenwerkings orgaan tussen 10 Zuidoost Aziatische landen).
Een aantal kinderen en 3 juffen liepen in traditionele klederdracht en zagen er prachtig uit. In de overwegend uit Thaise organisaties bestaande optocht, vielen zij dan ook wel op, wat veel Burmese mensen, die langs de kant stonden, erg goed deed.
Na afloop met de gehele groep uiteten geweest.....prachtig, ook daar wilden een aantal mensen met hen op de foto.
Vrijdag kwam ik net op het ESA aan, en ik meneer Prarong tegen kwam. Hij vertelde dat hij naar een training van MMR ging om die te openen en of ik mee ging. Ik moest dan wel op de fiets, want hij zou direct doorgaan naar een vergadering. Gelukkig was het niet ver, en zo gebeurde het dus dat ik de gehele dag bij de training bleef: over kinder rechten.
Aangezien er op Bangnon LC nog het een en ander geschilderd moest worden, we afgelopen week afgesproken, dat zaterdag te gaan doen. Geeft ook wat afwisseling in de week en het werk. Ik kan niet anders zeggen dat het er weer prachtig uitziet. Alle leerkrachten waren aanwezig en stortten zich vol overgave op deze nieuwe uitdaging.
Met andere woorden: ik ben er weer….en kan me op vele manieren nuttig maken.
Mooi, toch!

Je tijd vullen- dat is geluk; je tijd vullen en geen gaatje vrijlaten voor berouw of bijval. (R.W. Emerson)

Chook dii
Wim